فرش‌های کرم ماشینی یکی از تکنیک‌های یادگیری ماشین است که در حوزه هوش مصنوعی و یادگیری ماشین به کار می‌رود. این تکنیک بر پایه مدل‌سازی ریاضی و الگوریتم‌های بهینه‌سازی می‌باشد و برای حل مسائل مختلفی مانند دسته‌بندی، پیش‌بینی و خوشه‌بندی استفاده می‌شود.

در فرش‌های کرم ماشینی، یک مدل ریاضی برای توصیف داده‌ها و رابطه بین آن‌ها ساخته می‌شود. این مدل معمولاً یک گراف است که توسط یال‌ها و گره‌ها نمایش داده می‌شود. هر گره در این گراف نمایانگر یک ویژگی از داده‌ها است و هر یال نمایانگر رابطه بین دو ویژگی است. با استفاده از این مدل، می‌توانیم به سادگی داده‌ها را دسته‌بندی یا پیش‌بینی کنیم.

برای ساختن فرش‌های کرم ماشینی، ابتدا باید داده‌ها را به شکل مناسبی مدل کنیم. سپس بر اساس این مدل، می‌توانیم الگوریتم‌های بهینه‌سازی را برای محاسبه و تنظیم پارامترهای مدل استفاده کنیم. این الگوریتم‌ها معمولاً بر اساس تئوری بهینه‌سازی و روش‌های تکراری مانند الگوریتم گرادیان کاهشی عمل می‌کنند.

یکی از مزایای استفاده از فرش‌های کرم ماشینی این است که قادر به مدل کردن روابط پیچیده و غیرخطی بین داده‌ها هستیم. این تکنیک قادر است تا با استفاده از یال‌ها و گره‌ها، الگوهای پنهان در داده‌ها را بشناسد و بر اساس آن‌ها تصمیم‌گیری کند. همچنین، فرش‌های کرم ماشینی قابلیت تعامل با داده‌های جدید را دارند و با دریافت داده‌های جدید، می‌توانند مدل را به‌روزرسانی کنند.

امروزه، فرش‌های کرم ماشینی در بسیاری از حوزه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. از جمله موارد استفاده از این تکنیک می‌توان به تشخیص تصاویر، پردازش زبان طبیعی، تحلیل متن، تحلیل داده‌های بزرگ و رباتیک اشاره کرد. با توجه به پیشرفت‌های اخیر در زمینه یادگیری ماشین و هوش مصنوعی، استفاده از فرش‌های کرم ماشینی در آینده نیز بسیار افزایش خواهد یافت.